Art, Applied Arts and Design

CONTACT

Nicolaas Maathuis Rodeheldenstraat 24 4116BB Buren 0344 572753 06 17928331 info@nicolaasmaathuis.nl http://www.nicolaasmaathuis.nl
Als puber begint Nicolaas alle kanten uit te schieten en doet ongeveer alles wat een goede opvoeding verbiedt. Meisjes vindt hij interessant (en gelukkig meisjes hem ook), al gebeurt er in de praktijk niet zo veel en is het vaak ‘liefde’ op afstand. Zijn verlegenheid is vaak een te hoge drempel. Hij begint klassiek gitaarles te nemen om vooral alles op de gitaar te leren wat nodig is om een goed (elektrisch) gitarist te worden. Hij wil zelf een band oprichten. Er zijn wat vriendjes die ook wel willen en er wordt wat geoefend. Maar er komt niets van de grond. Nicolaas gaat stug verder en besluit dat hij naar het conservatorium wil. Zijn moeder vindt dat geen goed idee en zijn broers en zusters (allen redelijk muzikaal) zien dat ook niet zo zitten. Maar hij zet door en gaat. Eerst het conservatorium dan het podium.
Hoewel Nicolaas niet onmuzikaal is, is zijn kunde op de gitaar zeer matig, zeker als dat op het podium getoond moet worden. Hij doet nog een tweede hoofdvak erbij met piano als bijvak. Piano blijkt hem beter te liggen en hij maakt het eerste jaar behoorlijke vorderingen. Toch moet hij na bijna 2 jaar conservatorium constateren dat de uitvoerende muziek hem niet zal brengen wat hij zoekt. Er breekt een moeilijke tijd aan. Hij stopt met het conservatorium en meldt zich aan bij de pedagogische academie in Utrecht. Al in de loop van het eerste jaar begint hij zijn toekomstdromen te missen en ook voelt hij irritatie opkomen door de middelmatigheid van zijn medestudenten. Met kinderen werken vindt hij wel erg leuk en de kinderen sluiten bijna altijd meteen ‘vriendschap’ met hem. Niet in de laatste plaats omdat hij ze veel vrijheden gunt, wat nog wel eens als chaos wordt geïnterpreteerd door zijn mentors. Hij stopt wederom met de opleiding, tot grote spijt van het hoofd van de pedagogische academie, die hem graag had willen houden.
Inmiddels is geleidelijk aan de beeldende kunst in zijn leven geslopen. En dat is wat vreemd omdat hij voorheen nooit enige interesse in welke beeldende kunst dan ook heeft getoond. Maar de ontwikkelingen gaan snel. Na ook nog zijn atheneum in Rotterdam te hebben afgerond, zelfs met enig gemak, verhuist hij naar Amsterdam, meldt zich aan bij de Rietveld Academie en wordt aangenomen. Maar ook hier houdt hij het nauwelijks een jaar vol. Het is niet wat hij er van verwacht heeft. Hij gaat alleen verder. Door allerlei onaangename bijbaantjes kan hij in zijn onderhoud voorzien.
Dan neemt zijn leven opnieuw een belangrijk wending. Hij voelt zich nog te jong (hij is inmiddels 27 jaar oud) voor een eenzaam leven. Hij besluit te ‘resocialiseren’ en gaat rechten studeren aan de Universiteit van Amsterdam. (Hij denkt dat dat hem dat de minste tijd zal kosten, en zo alle overige tijd aan de kunst te kunnen besteden) Dat werkt redelijk goed. Hij begint, weliswaar een paar maanden te laat, wat onwennig aan de studie. Begint langzaamaan iets van het vreemde juridische jargon te begrijpen, maar belangrijker, hij komt via een vriend in het Concertgebouw in Amsterdam terecht, als suppoost. Deze perfecte bijbaan levert hem veel goeds.
Hij studeert binnen 4,5 jaar af, denkt nog een moment promotie onderzoek te moeten gaan doen, maar besluit toch in de beeldende kunst verder te gaan. Zijn ‘kunstleven’ loopt inmiddels en boven verwachting ook goed. Hij verkoopt, krijgt opdrachten en hij maakt goede vorderingen. Op een zeker moment krijgt hij een grote opdracht, wat hem, in verhouding zoveel geld oplevert, dat hij moet verzinnen wat hij met dat geld gaat doen. Na een korte exercitie besluit hij met dat geld aandelen te kopen. (iets waar hij totaal geen verstand van heeft). Maar hij ‘leert’ snel. Hij verdubbelt al snel zijn geld en wordt zo (over)moedig dat hij meer geld van de bank leent dan hij bezit, om nog meer aandelen en afgeleide producten te kopen. Na 3 jaar en heel veel creatieve tijd verloren te hebben, heeft hij een hele grote zak met geld bij elkaar ‘gegokt’, voornamelijk door hele grote risico’s te nemen, maar nog meer, door een hoop geluk.
Inmiddels is er ook een vastere vriendin in zijn leven gekomen, de latere moeder van zijn 2 zoons. Ze besluiten samen door te gaan en op zoek te gaan naar een huis buiten de randstad. Dat wordt het huis in Buren. Een groot deel van de aandelen wordt verkocht en gebruikt voor de aanschaf van het huis. Nicolaas voelt zich eindelijk verlost van de last van de aandelenhandel. Nu kan hij zijn eigen leven weer op beginnen te pakken.
Niet lang daarna verkoopt hij ook de rest van zijn aandelen en gebruikt dat geld voor een aanbouw bij het huis. Deze, deels overtollige, ruimte wordt al snel omgebouwd tot B&B (BB van Buren). Nicolaas woont en werkt momenteel nog steeds in Buren.
BIOGRAFIE Nicolaas wordt geboren op 23 juni 1959 als jongste van een gezin met 7 kinderen in Deventer. Zijn vader is docent Engels aan het Geert Grote College aldaar en zijn moeder heeft, hoe kan het anders, de handen vol aan het huishouden. Hij groeit op in een rustige maar kinderrijke buurt, waar veel buiten gespeeld wordt. Hij is geen bijzondere leerling op de basisschool. Al met al heeft hij een fijne kindertijd.
Dan volgt een enorme dreun. Zijn vader verdrinkt tijdens de vakantie in Zuid-Duitsland. Hoewel katholiek opgevoed en ook nog redelijk (goed)gelovig, valt hij vrijwel direct van zijn geloof . De familieband raakt los en zijn moeder heeft het heel zwaar. Ze raakt de grip op het gezin kwijt. Bij Nicolaas groeit al snel het besef dat hij veel alleen zal moeten doen. Hij is dan 8 jaar. Zijn basisschool doorloopt hij zonder verder opvallende gebeurtenissen, al blijkt wel dat een ‘zwaar’ gevoel hem soms parten speelt. Hij is goed in verschillende sporten en kan vooral heel hard lopen.
is een initiatief van Nicolaas Maathuis, beeldende kunstenaar, waarbij kunst wordt toegepast op gebruiksvoorwerpen. Deze worden in kleine oplages en met de hand vervaardigd. Alle voorwerpen zijn gesigneerd en genummerd.
CV HAVO 1975-1977 Conservatorium (hoofdvakken: klassiek gitaar en schoolmuziek 1979-1981 Pedagogische Akademie 1981-1982 Atheneum 1982-1984 Rietveld Academie 1985-1986 Universiteit van Amsterdam Nederlands Recht 1986- 1991 Beeldend kunstenaar 1991-

CONTACT

Nicolaas Maathuis Rodeheldenstraat 24 4116BB Buren 0344 572753 06 17928331 info@nicolaasmaathuis.nl http://www.nicolaasmaathuis.nl
Art, Applied Arts and Design
Als puber begint Nicolaas alle kanten uit te schieten en doet ongeveer alles wat een goede opvoeding verbiedt. Meisjes vindt hij interessant (en gelukkig meisjes hem ook), al gebeurt er in de praktijk niet zo veel en is het vaak ‘liefde’ op afstand. Zijn verlegenheid is vaak een te hoge drempel. Hij begint klassiek gitaarles te nemen om vooral alles op de gitaar te leren wat nodig is om een goed (elektrisch) gitarist te worden. Hij wil zelf een band oprichten. Er zijn wat vriendjes die ook wel willen en er wordt wat geoefend. Maar er komt niets van de grond. Nicolaas gaat stug verder en besluit dat hij naar het conservatorium wil. Zijn moeder vindt dat geen goed idee en zijn broers en zusters (allen redelijk muzikaal) zien dat ook niet zo zitten. Maar hij zet door en gaat. Eerst het conservatorium dan het podium.
Hoewel Nicolaas niet onmuzikaal is, is zijn kunde op de gitaar zeer matig, zeker als dat op het podium getoond moet worden. Hij doet nog een tweede hoofdvak erbij met piano als bijvak. Piano blijkt hem beter te liggen en hij maakt het eerste jaar behoorlijke vorderingen. Toch moet hij na bijna 2 jaar conservatorium constateren dat de uitvoerende muziek hem niet zal brengen wat hij zoekt. Er breekt een moeilijke tijd aan. Hij stopt met het conservatorium en meldt zich aan bij de pedagogische academie in Utrecht. Al in de loop van het eerste jaar begint hij zijn toekomstdromen te missen en ook voelt hij irritatie opkomen door de middelmatigheid van zijn medestudenten. Met kinderen werken vindt hij wel erg leuk en de kinderen sluiten bijna altijd meteen ‘vriendschap’ met hem. Niet in de laatste plaats omdat hij ze veel vrijheden gunt, wat nog wel eens als chaos wordt geïnterpreteerd door zijn mentors. Hij stopt wederom met de opleiding, tot grote spijt van het hoofd van de pedagogische academie, die hem graag had willen houden.
Inmiddels is geleidelijk aan de beeldende kunst in zijn leven geslopen. En dat is wat vreemd omdat hij voorheen nooit enige interesse in welke beeldende kunst dan ook heeft getoond. Maar de ontwikkelingen gaan snel. Na ook nog zijn atheneum in Rotterdam te hebben afgerond, zelfs met enig gemak, verhuist hij naar Amsterdam, meldt zich aan bij de Rietveld Academie en wordt aangenomen. Maar ook hier houdt hij het nauwelijks een jaar vol. Het is niet wat hij er van verwacht heeft. Hij gaat alleen verder. Door allerlei onaangename bijbaantjes kan hij in zijn onderhoud voorzien.
Dan neemt zijn leven opnieuw een belangrijk wending. Hij voelt zich nog te jong (hij is inmiddels 27 jaar oud) voor een eenzaam leven. Hij besluit te ‘resocialiseren’ en gaat rechten studeren aan de Universiteit van Amsterdam. (Hij denkt dat dat hem dat de minste tijd zal kosten, en zo alle overige tijd aan de kunst te kunnen besteden) Dat werkt redelijk goed. Hij begint, weliswaar een paar maanden te laat, wat onwennig aan de studie. Begint langzaamaan iets van het vreemde juridische jargon te begrijpen, maar belangrijker, hij komt via een vriend in het Concertgebouw in Amsterdam terecht, als suppoost. Deze perfecte bijbaan levert hem veel goeds.
Hij studeert binnen 4,5 jaar af, denkt nog een moment promotie onderzoek te moeten gaan doen, maar besluit toch in de beeldende kunst verder te gaan. Zijn ‘kunstleven’ loopt inmiddels en boven verwachting ook goed. Hij verkoopt, krijgt opdrachten en hij maakt goede vorderingen. Op een zeker moment krijgt hij een grote opdracht, wat hem, in verhouding zoveel geld oplevert, dat hij moet verzinnen wat hij met dat geld gaat doen. Na een korte exercitie besluit hij met dat geld aandelen te kopen. (iets waar hij totaal geen verstand van heeft). Maar hij ‘leert’ snel. Hij verdubbelt al snel zijn geld en wordt zo (over)moedig dat hij meer geld van de bank leent dan hij bezit, om nog meer aandelen en afgeleide producten te kopen. Na 3 jaar en heel veel creatieve tijd verloren te hebben, heeft hij een hele grote zak met geld bij elkaar ‘gegokt’, voornamelijk door hele grote risico’s te nemen, maar nog meer, door een hoop geluk.
Inmiddels is er ook een vastere vriendin in zijn leven gekomen, de latere moeder van zijn 2 zoons. Ze besluiten samen door te gaan en op zoek te gaan naar een huis buiten de randstad. Dat wordt het huis in Buren. Een groot deel van de aandelen wordt verkocht en gebruikt voor de aanschaf van het huis. Nicolaas voelt zich eindelijk verlost van de last van de aandelenhandel. Nu kan hij zijn eigen leven weer op beginnen te pakken.
Niet lang daarna verkoopt hij ook de rest van zijn aandelen en gebruikt dat geld voor een aanbouw bij het huis. Deze, deels overtollige, ruimte wordt al snel omgebouwd tot B&B (BB van Buren). Nicolaas woont en werkt momenteel nog steeds in Buren.
BIOGRAFIE Nicolaas wordt geboren op 23 juni 1959 als jongste van een gezin met 7 kinderen in Deventer. Zijn vader is docent Engels aan het Geert Grote College aldaar en zijn moeder heeft, hoe kan het anders, de handen vol aan het huishouden. Hij groeit op in een rustige maar kinderrijke buurt, waar veel buiten gespeeld wordt. Hij is geen bijzondere leerling op de basisschool. Al met al heeft hij een fijne kindertijd.
Dan volgt een enorme dreun. Zijn vader verdrinkt tijdens de vakantie in Zuid-Duitsland. Hoewel katholiek opgevoed en ook nog redelijk (goed)gelovig, valt hij vrijwel direct van zijn geloof . De familieband raakt los en zijn moeder heeft het heel zwaar. Ze raakt de grip op het gezin kwijt. Bij Nicolaas groeit al snel het besef dat hij veel alleen zal moeten doen. Hij is dan 8 jaar. Zijn basisschool doorloopt hij zonder verder opvallende gebeurtenissen, al blijkt wel dat een ‘zwaar’ gevoel hem soms parten speelt. Hij is goed in verschillende sporten en kan vooral heel hard lopen.
CV HAVO 1975-1977 Conservatorium (hoofdvakken: klassiek gitaar en schoolmuziek 1979-1981 Pedagogische Akademie 1981-1982 Atheneum 1982-1984 Rietveld Academie 1985-1986 Universiteit van Amsterdam Nederlands Recht 1986- 1991 Beeldend kunstenaar 1991-
is een initiatief van Nicolaas Maathuis, beeldende kunstenaar, waarbij kunst wordt toegepast op gebruiksvoorwerpen. Deze worden in kleine oplages en met de hand vervaardigd. Alle voorwerpen zijn gesigneerd en genummerd.